Презентация на тему Бауыр циррозы

және құрылымы бұрыс регенерация түйіндерінің түзілуімен жүретін, ақырында бауыр

шамасыздығы мен портальді гипертензияға әкелетін бауырдың диффузды зақымдану процесі.
Бауыр циррозы — бауырдың этиологиясы әр түрлі диффузды ауруларының ақырғы сатысы. Оның созылмалы гепатиттен басты айырмашылығы — бауыр архитектоникасының бұзылысы және паренхиманың түйіндік трансформациясы.
ДДҮ ұғымы бойынша (1974 ж.), бауыр циррозы бауырдың созылмалы ауруларының ақырғы сатысы ретінде қаралған, бірақ диагноз құрылуында бұл термин бөлек, дербес аурудың атауы ретінде қолдануда.
Жер бетінде жыл сайын 300 000-ға жуық адам бауыр циррозынан қаза табады, ал соңғы 10-20 жылдың ішінде бұл аурудың саны үнемі көбеюде, мәселен, Германияда 2 есе, Швецияда 2,5 есе жиіленген.

вирусты гепатиттердің барлығы циррозбен аяқталуы ықтимал, ең циррозогендіге жататындар

— С жөне В гепатит.
2. Созылмалы алкоголизм. Ер адамдардың алкогольді күн сайын 60 г, әйелдердің 20 г ішуі, 10-15 жылдың, ал кейбір деректер бойынша 5-6 жылдың шамасында бауыр циррозына алып келуі анықталған.
3. Аутоиммундьщ гепатит — гепатиттердің ең ауыр түрі, үнемі өрістеуінен міндетті түрде бауыр циррозымен аяқталады.
4. Ферменттік жүйенің туа кемістіктері: Альфа-1-антитрипсин тапшылығы;

церрулоплазминнің жетіспеушілігінен түрлі ағзаларда жездің жиналуы);
бауыр гликогенозы (амило-1,6 гликозвдазаның жетіспеушілігінен бауырда гликоген

жиналу ауруы);
Гоше ауруы (цереброзидтің жиналуы);
гемохроматоз (түрлі ағзаларда, әсіресе бауыр паренхимасында гемосидерин жиналуы).

ауыр металдардың туындылары, саңырауқұлақгың улары (афлатоксиндер, фаллоидин, р-аманитин т.б.);

туберкулезге қарсы дөрмектер; психотроптық дөрмектер; цитостатиктер, стероидтық анаболиктер мен андрогендер.
7. Бауырішілік және бауырдан тыс өт жолдарының аурулары: идиопатиялық дуктопения — өт түтікшелерінің облитерациясы (идиопатиялық немесе дәрмектің әсерінен болатын; біріншілік биллиарлық цирроз; біріншілік жөне екіншілік склероздаушы холангит; муковисцидоз — өт жолдарының қойылған өтпен бітелуі т.б.)
8. Бауырда веналық қанның үзақ іркілісі (оң қарынша Шамасыздығы, конс-трикциялық перикардит, Бадда-Киари синдромы).
9. Криптогендік бауыр циррозы (12-40%), бұған жататын — біріншілік биллиарлық бауыр циррозы.
10. Этиологиялык, факторлардың қосарланған әсерлері. Науқастардың 50%-да бауыр циррозы бір емес, бірнеше факторлардан дамиды (вирусты гепатит + алкогольдің әсері немесе жүрек шамасыздығы т.б.).

себептерден некрозы. Вирустардың, алкогольдің, дәрі-дәрмектердің, протеолиздік ферменттердің, гипоксияның әсерлері

немесе кейбір заттардың (гемосидериннің, жездің, гликогеннің, цереброзидтің т.б.) жасуша ішінде жиналуьі гепатоциттердің некрозына өкеледі. Гепатоциттердің жойылуынан оларды ұстап, тіреп тұратын ретикулиндік қаңқа басылады, некроз ошақтарында тыртықтар түзіледі.

циррозымен ауыратын адамдардың бауырынан жасалған экстракт гепатоциттердің митозын күшейтетіндігі

дәлелденген.
Некроз ошағында тірі қалған гепатоциттер көбейіп, регенерациялық түйіндерді түзеді. Бірақ тыртықтар мен түйіндер цирроздың өз-өзінен өрістеуіне септігін тигізеді. Өйткені бөлшектердің архитектоникасы бұзылған, тыртық ошақтарында қан синусоидтарға құйылмастан, бірден орталық венаға барады. Қанның сау қалған синусоидтарға түспеуінен бауырдың зақымданбаған ошақтары алдымен ишемияға, содан кейін некрозға ұшырайды.

тигізеді. Инфильтраттар портальдік тракттардан басталып, бөлшектің ортасына қарай тарайды.

Олардың бойымен фиброздық қалкалар түзіледі.
Фиброздық қалкалар бауыр бөлшегін псевдобөлшектерге бөліп тастайды. Әр псевдобөлшек фиброздық қалқамен қапталып қоршалады. Псевдобөлшектерде орталық вена мен портальдік үштік болмайды.
Фиброздық қалқалардың бойын қуалап өскен тамырлар бауырішілік портаковальдік анастоматоздарды түзеді. Қан псевдобөлшектердің паренхимасына сокпастан, бауыр венасына тікелей түседі. Осының салдарынан ишемия мен некроз үнемі өрістейді. Сонымен бірге регенерация түйіндері тамырларды басып, ишемия мен некроздың мендеуіне септігін тигізеді.

болса, тыртықтар да ұсақ болады. Мұндайда бауырдың беті сипағанда

тегіс. Егерде некроздалған ошақтар ірілеу болса, бауырдың беті бұдырланып, жүзімнің сағына ұқсайды.
Фиброздың және аномальді түйіндердің даму жылдамдығы негізгі аурудың түріне тәуелді. Вирусты, алкогольді гепатиттерде бұл процесс тез жүреді, ал гемохроматозда, өт жолдарының обструкциясында паренхиманың қүрылымы оншалықты өзгермейді, түйіндер кеш дамиды.

-> регенерация -> тамыр жүйесінің бұрыс түрде қайта ңұрыяуы

-> паренхиманың ишемиясы, некрозы -> портальдік гипертензия, бауыр шамасыздығы.
Бауыр циррозының басты синдромдары: портальдік гипертензия, бауыр жасушаларының шамасыздығы, мезенхималық қабыну, цитолиз, биллиарлық циррозда - холестаз синдромы.

аралас және толық емес септалық түрлерін айырады.
Микронодулярлық циррозда бауырдың

бетінде ұсақ, диаметрі 1-3 мм біркелкі тегіс жайылған түйіндер болады. Түйіндер, қалыңдығы 2 мм шамасындағы фиброздық қалқалармен қоршалып қапталған.
Фиброздық қалқалар бауыр бөлшектерін ұсақ, көлемі шамамен тең, псевдобөлшекгерге бөліп тастаған. Әр псевдобөлшек бір бөлшектің бөлігі болып табылады.
Цирроздың бұл түрінде бауыр ұлғаймайды немесе болмашы ұлғаяды, беті тегіс. Микронодулярлық вариант бауыр циррозының ертелеу сатысы деген де пікір бар. Микронодулярлық цирроз алкоголизмге, гемохроматозға төн.
Макронодулярлық циррозда бауыр бетіндегі түйіндер ірі, диаметрі 3 мм артық, кейде 5 см болады. Бауырдың беті бұдыр, оның көрінісін кейде жүзімнің сағына ұқсатады.

тұратындығы анықталады. Макронодулярлық цирроз вирустық гепатиттерде дамиды.
Аралас (макромикронодулярлык) циррозда

түйіндердің ұсағы да, ірісі де болады.
Толық емес септпалык, цирроздың айырмашылығы — бөлшектің шетінен басталған қалқалардың орталық венаға дейін
жетпей "орта жолда тоқтауы" (тұйық аяқталуы) және регенерацияның түйінді емес, диффузды дамуы.

(ДДҰ жіктемесі- 1978 г.)
1. Морфологиясы бойынша.

1.1. Макронодулярлы (ірі түйінді).
1.2. Микронодулярлы (ұсақ түйінді).
1.3. Аралас макро- және микронодулярлық (толық емес септалды).
1.4. Біріншілікті билиарлы.

В, С, Д).
2.2. Алкоголды.

2.3. Токсикалық (дәрмектер және химиялық заттар). 2.4. Туа пайда болған метаболизм бұзылыстарына байланысты.
2.4.1. Галактоземия.
2.4.2. Гликогеноз.
2.4.3. Тирозиноз.
2.4.4. Фруктозаны туа көтере алмау.
2.4.5. Альфа-1-антитрипсин тапшылығы.
2.4.6. Талассемия.
2.4.7. Гиперметионинемия.
2.4.8. Вильсон ауруы.
2.4.9 Гемохроматоз. 2.5. Екіншілікті билиарлық бауыр циррозы. 2.6. Кардиогендік бауыр циррозы. 2.7. Криптогенді.

3.2. Активсіз. 3.3. Компенсацияланған, субкомпенсияланған.

3.4. Декомпенсияланған. Примеры формулировки диагноза 1 Вирустық бауыр циррозы, активті, декомпенсацияланған. Портальді гипертензия II дәрежелі. Асқынуы: Өңештің варикозды веналарынан қан кету.

астениялық синдром; оң қабырғалықтың ауырсынуы немесе салмақ сезіну; асқазандық,

ішектік диспепсияның белгілері (жүрек айнуы, кекіру, қыжылдау, іштің кебуі, ішектің шұрқырауы. Диспепсиялық бұзылыстардың негізгі себептері: портальдік гипертензияға байланысты іш қуысының тақ ағзаларында қан іркілісі; ішектің микробтық контаминациясы; асциттің, гепатомегалияның, метеоризмнің саддарынан іш қысымының биіктеуі, осыдан рефлюкс-эзофагиттің дамуы; бауырда гистаминнің бейтарапталмауынан дамитын асқазан мен үлтабардың "гепатогендік" эрозиялары және жаралары.
2. Гепатомегалия — ең жиі (80-90%) кездесетін белгі. Сипағанда бауыр тығыз, шеті үшкір, беті бұдыр немесе тегіс.
Спленомегалия — портальдік гипертензия дамуының куәгері. Талақтың консистенциясы тығыз, шеті жұмыр келеді.
Двне қызуының шамалы көтерілуі. Бұл белгі некроз бен қабыну процесінің күшеюін көрсетеді.

кеш сатыларында түрақтыға айналып, терінің түсі жасыл ренді болады.
Холестаздың

белгілері: сарғаюмен бірге терінің қышынуы, ксантомалар, тері пигментациясы, остеопороз, қанағыштық.
Тері мен кілегей жамылғылардың, шері өсінділерінің өзгеріапері: терінің қуқыл, кір басқандай реңі; пальмарлық эритема; тырнақтардың ағаруы немесе ақ дақтардың болуы; саусақ ұштарының дабыл таяқшалары тәрізденуі; бет, жауырын, иық белдемесінің терісіндегі жөне ауыз, мұрын кілегей қабықтарындағы тамыр жұлдызшалары; геморрагиялық диатездің белгілері (петехиялар, қанталау дақтары); "лакталған" жылтыр қызыл тіл, еріннің қызаруы.
Бұлшықеттің атрофиясы. Бауыр циррозында иық белдемесінің, қабырғааралықтарының, қол-аяқтардың бұлшықеттері басым атрофияланады.

жыльшығы, толық жиі пульс, жүрекүшы түрткісінің күшеюі, жүрек ұшындағы

систолалық шу, пульстік қысымның биіктеуі, жүректің минуттық көлемінің ұлғаюы, шеттік тамырлар тонусының төмендеуі);
өкпенің артерия-веналық анастомоздарынан қанның солдан оңға түсуінен оң қарынша шамасыздығы даму мүмкіндігі. Бауыр циррозында тахикардияның болғаны жақсы емес, өйткені бауыр венасынан қанның ағып шығуы баяуланады, осыдан портальдік гипертензий ауырлайды. Бұл жағдай әрдайым есте болуы тиіс.
10. Эндокриндік бұзылыстар:
а) гиперэстерогенемиядан болатын белгілер: гинекомастия, атабезінің атрофиясы, импотенция, аменорея, дисменорея, түсік тусуі, әйелдердің қолтық асты мен қасағасындағы, еркектердің төсіндегі, іш бетіндегі түктің жойылуы; сақал-мұрттың сиреуі; гиперальдостеронизм;
ә) үйқыбездің фиброзы болғанда қантты диабет дамуы.

аса керілген кезде іш жайылма ауырады. Қысым биіктеген сайын

ауырсыну да күшейе түседі, ал портальдік гипертензияның криздері кезінде іш едәуір өтпелі ауырады.
Компенсация фазасында, кризден тыс кезде, портальды гипертензияның белгілері байқалмайды. Оқта-текте, криз кезінде ғана, метеоризм, газдың ішекте сіңбеуінен іштің керілу сезімі, жүрек айнуы, іштің өтуі, эпигастрий аймағының жайылма ауырсынуы байқалады. Криз кезінде жасаған УДЗ-де қақпа венасының қалыптының жоғарғы деңгейіне дейін немесе одан 1-2 мм артық кеңуі жөне талақтың сәл ұлғаюы анықталады. Кризден тыс уақытта бұл белгілер жойылады.
Декомпенсация фазасының көрінісі. Аталған белгілермен бірге спленомегалия, гиперспленизм, асцит, ісіну - асциттік синдром, "медуза басы" пайда болады. Бірқатар науқастарда кіндік венасының қайта ашылуынан кіндіктің тұсында және эпигастрий аймағында "дию" шуы естіледі, яғни Крювелье-Баумгартен синдромы пайда болады. Эндоскопиялық зерттеуде өңеш веналарының варикозды кеңеюі анықталады.

қысымының күрт жоғарылауы. Бұл іш қуысы қысымының әр түрлі

себептерден биіктеуінен болады: қақпа венасының асцитпен басылуы, жүкті көтеру, құрсақ қабырғасына күш салатын дене жаттығулары, ұзақ жөтелу, катехоламиндердің бөлінуі, мөселен, толқыған кезде.
Өңеш веналарынан қан кету. Қанның бірінші кетуінен-ақ науқастардың 60% қаза табады. Қан кетудің мөлшері әр түрлі. Кеткен қан құсықпен неғұрлым көп бөлінсе, соғұрлым қанның ішекте шіруінен болатын интоксикация жеңілдеу болады. Веналық қысым төмендегенде қан кету өз-өзінен тоқтауы көдік. Өңештен басқа қан ішектен (мезентериялық веналардың кеңуінен) немесе геморроидальдік веналардан кетуі мүмкін.
3. Гепатореналъдік синдром (бүйрек ишемиясының және гиповолемияның салдарынан болатын). Керінісіне олигурия, азотемия тән. Қан кетудің ауыр түрінде бүйректің қайтымсыз шамасыздығына әкелетін кортикальдік некроз дамуы мүмкін.

көтерілуі, іштің ауыруы, асциттің тез үлғаюы, пальпацияда іш қабырғасының

ауырсынуы мен қаттылығы, энцефалопатияның күшеюі байқалады.
5. Кақпа венасының тромбозы. Бұл кезде науқастың іші аса қатты ауырады, жүрегі айниды, қан құсады, асцит тез ұлғаяды және тахикардия мен гипотония пайда болады.
6. Биалиарлық циррозда өт қабында және өт түтіктерінде тас түзілуі.
Бауыр циррозында науқастың тағдырын шешетін синдромның бірі — портальдік гипертензия, екіншісі — бауыр жасушаларының шамасыздығы.

көтере алмау, темекіні жақтырмау, арықтау, гиповитаминоз, бұлшықеттің атрофиясы;
эвдокриндік бұзылыстар, гиперэстрогенемия;
геморрагиялық

диатез (қан ұю факторларының тапшылығынан);
асқорыту жолының гепатогендік жаралары;
энцефалопатия;
альбуминнің, протромбиннің азаюы;
энцефалопатия.
Бауыр циррозымен сырқаттанатын науқастарды емдегенде көптеген дәрмектердің (транквилизаторлар, антидепрессанттар, бутадион, реопирин, пенициллин, тетрациклин, левомицетин, гипогликемиялық сульфаниламидтер т.б.) бауыр шамасыздығын күшейтіп, науқасты комаға түсіру мүмкіндігі есте болуы тиіс.
Асцит сұйықтығын мол ағызу, қан кету, іштің өтуі, кұсу бауыр шамасыздығын тез күшейтеді.
Цирроздың активті (өрпгу) кезеңінде бауыр шамасыздығының, портальді гипертензияның белгілері әрдайым күшейеді.
Бауыр шамасыздығының басты белгісі — бауырлық энцефалопатия.

қалыптасуы жатады. Бұл синдром өрдайым бауыр циррозы активтілігінің биіктігін

көрсетеді. Белгілері:
дене қызуының көтерілуі;
спленомегалия;
лейкоцитоз, ЭТЖ-ның жоғарылауы;
эозинофилия;
тимол сынамасының ұлғаюы;
гипер а2 және у-глобулинемия;
оксипролинурия;
бауыр тінівде антиденелердің, ЬЕ жасушалардың болуы.
Науқастан атап өткен симптомдар мен синдромдарды тапқан соң, бауыр циррозының қай фазада болуын мүқият айырады.
атабезінің атрофиясы, түктің түсуі (алкогольдік циррозда жиілеу байқалады).

және спленомегалияның болмауы немесе кеш дамуы. Қанда IGА мен

ү-глютамилтранспептидазаның калыптыдан 1,5-2 есе биіктеуі. ү-ГТП көбеюі алкоголизм маркерінің бірі. Бүдаң басқа қанда ацетальдегидтің және ацетальдегид пен дофаминнің қосындысы — сальсолиннің көбеюі тән. Бауыр биоптатында болатын белгілер: бауыр бөлшегінің ортасында "Маллори денешіктері" аталатын алкогольдік гиалиннің жинақтары; гепатоциттердің майлы дистрофиясы; гепатоциттердің нейтрофилдік лейкоциттермен қоршалуы; портальдік тракттардың оншалықты бұзылмауы.
7.Ішімдікті тоқтатқанда патологиялық процестің беті біршама қайтуы және содан кейін бір күйде сақталуы. Алкогольді тоқтатпаса — бауыр циррозының үнемі өрбуі.
Бауырдың кардиальдік циррозы (фиброзы). Оның дамуы үлкен шеңбердегі веналық іркілістен болады. Патогенездік тізбектің негізгі буындары:
• орталық веналардың, бөліктің орталық аймақтарының қанға аса толуы;
іркіліске байланысты бауыр бөліктерінің ортаңғы аймақтарының алокальді гипоксиясы;
гипоксиядан гепатоциттердің атрофияға, дистрофия мен некрозға ұшырауы;
некроз бен гипоксияға үшыраған аймақтарда коллагеннің, фиброздың дамуы.
Ұзақтан келе жатқан жүрек шамасыздығында бауырдың іркіліске байланысты үлғаюын кардиальдік фиброздан айыру қажет, өсіресе асцитті ісіну синдромы болғанда.

себептер:
холелитиаз;
бауырдан тыс өт түтіктерінің туа кемістіктері (атрезия, гипоплазия);
өт жолдарының

операцияға байланысты тарылуы;
өт түтіктерін қысатын қатерлі немесе қатерсіз ісіктер (Фатер емізігінің, ұйқыбездің);
өрлеуші ірінді холангит; біріншілік склероздаушы холангит.
Біріншілік склероздаушы холангиттің клиникалық көрінісінің жетекші синдромы - холестаздық. Оның ББЦ-дан айырмашылықтары: холангитке байланысты дене қызуының оқта-текте 39-40°С көтерілуі, сол кездерде науқастың қалтырап, ағыл-тегіл терлеуі;

олардың кеңеюі; бауырдың бөлшектік қүрылымының бұзьшмауы; портальдік
инфильтраттардың құрамында нейтрофилдер санының басым болуы;
УДЗ,

ретроградтық холангиографияда бауырдан тыс өт жоддарында кедергінің анықталуы;
иммунологиялық зерттеуде айтарлықтай өзгерістердің болмауы жөне АМА жоқгығы.

айыру жобасы

түзілген өттің ағып шыға алмауынан болады. Даму тегіне қарай

оның біріншілік жэне екіншілік түрін айырады.
Біріншілік биллиарлык, цирроз (ББЦ). Даму негізінде бауырішілік өт жолдарының (бөлікшекаралық, септалық) биллиарлық эпителийіне қарсы аутоантиденелердің түзілуі жатады. Антиденелер бұл жасушалардағы митохондрийлердің мембраналарына қарсы түзіледі, яғни антимитохондрийлік антиденелер (АМА) пайда болады. Осы кезде митохондрийлердің 9 түрлі антигендеріне антиденелердің түзілуі анықталған. ББЦ-да бұлардан басқа түрлі антиденелер болуы мүмкін, мәселен, РФ, антиядролық, тегіс салалы бұлшықетке, ацетилхолиндік рецепторларға, бірақ бұлардың ішінде науқастардың 80-100%-да табылатын АМА ББЦ индикаторы болып саналады Түтікшелік эпителийдің аутоиммундық зақымдануынан өт қышқылдары түтіктердің сыртына шығады. Перидукталальіқ аймақгарда осыдан дамитын қабыну мен фиброздық процестер циррозға алып келеді.

басты орын алатьің холестаздың белгілері:
меланиннің жиналуынан терінің кдра қоңыр

пигментациясьі (жауырынның, буындардың сыртқы бетінің, содан кейін бүкіл дененің);
дененің шыдатпай қышуы, әсіресе түнгі мезгілде немесе ваннада шомылғаннан кейін; теріде қасыну іздерінің болуы, қасынудан екіншілік пиодермияның, лихеинизацияның дамуы;
баяу дамитын холестаздық типті сарғаю; сарғаюдың ерте басталуы процестің аса активтілігін дәлелдейді;
ксантелазмалардың тез жиналуы;
майға еритін витаминдердің мальабсорбциясы (А, Б, К витаминдердің гиповитаминозы);
аутоиммуңдық процеске байланысты бауырдан тыс жүйелік зақымданулардың болуы: Шегреннің құрғақ синдромы, диффуздық пневмосклероз, фиброздаушы альвеолит, васкулит,т.б.;
зәрде уробилиннің жоқтығы, нәжістің ахолиясы (стеркобилиннің аздығы);
қанда аса биік билирубинемия 250-340 ммоль/л деңгейдегі, (тікелей билирубиннің басым көбеюінен) жөне холестазға тән заттар деңгейінің биіктеуі: сілтілі фосфатазаның, 5-нуклеотидазаның, у-ГТП, өт қышқылдарының, холестериннің, Р-липопротеидтердің, фосфолипидтердің, жездің; иммунглобулиндердің көбеюі жөне АМА болуы төн;
бауыр биопсиясында: бөлікшеаралық өт түтіктерінің жойылуы немесе азаюы; портальдік кеңістіктердің кеңеюі, инфильтрациясы, фиброзы; бөлікішілік септалар, бөлшектің шет аймақгарындағы холестаз; гепатоциттерде орсеин құрылымдардың болуы және бауырда жездің жиналуы;
рентгендік жөне УД зерттеуде бауырдан тыс өт жолдары өтімділігінің қалыпты күйде болуы.

сивдромдарына жөне олардың бауыр-жасушалық шамасыздығымен бірге жүруіне;
аталган синдромдардың лабораториялық-аспаптық зерттеулермен дәлелденуіне;
бауыр

циррозының морфологиялық белгілеріне (диагностика үшін ең нақтысы).

ете ұқсайды, совдықтан оны айыру кейде қиындыққа соғады.
Бауыр циррозының созылмалы гепатиттен
айырмашылықтары -

архитектоникасының айқын бұзылысы (морфологиялық зерттеудің нәтижесі бойынша), портальдік гипертензияның клиникалық белгілері (асцит, спленомегалия, веналық коллатеральдар, асқорыту жолынан қанның кетуі).
Бауыр циррозын, өсіресе оның портальдік түрін келесі аУрулардан айыра білу қажет:
Цирроз-рак жене бауырдың біріншілік рагы; бұл ауруларда асциттің дамуы қақпа венасының жөне оның тармақгарының тромбозынан, метастаздардың бауыр түбірі маңындағы лимфотүйіндеріне тарауынан және іш астарының карциноматозынан болады; бұл процестерді айыруға бауыр ісігінің маркері - а-фетопротеиннің табылуы, бауырдың УДЗ-і және лапороскопия мен ангиография көмектеседі.

айыру үшін Эхо-КГ және рентгендік кимография жасалынуы тиіс. Қатерсіз

сублейкемиялық миелоз (бауырдың, өсіресе талақтың ұлғаюына әкелетін). Бұл ауруда портальдік гипертензия, асцит болмайды. Диагностикаға трепанобиопсріяны жасаған маңызды.
Бауырдың альвеококкозы; бұл ауруда бауыр ерекше қатты болады, талақ ұлғаюы мүмкін. УДЗ-де бауырда көптеген домалақ кисталар анықталады. Диагаостикаға спецификалық иммундық реакция және лапороскопия көмектеседі.

сатысында диета оншалықгы
шектелмейді, алкогольге, гепатотропты дәрмектерге қатаң тыйьщ салынады.

Тағамның қорытылуы мен сіңірілуі қамтамасыз етілуі тиіс. Ішектің микробтық контаминациясы болғанда оны жою қажет. Компенсация кезінде науқастың қызметі аяқ үстінде үзақ түруға, жүруге, салқын немесе ыстық температураға байланысты болмаса, овда оған үйреншікті жүмысымен шүғылдануға болады. Портальдік гипертензия қосылған кезден, науқас іш куысы қысымын биіктететін дене қызметтерінен аулақ болуы тиіс. Бауыр циррозының активтілігі күшейген, декомпенсацияланған кезевдерде төсек төртібі мен ауруханалық емді қолданады. Бауыртекті энцефалопатияның белгілфі сөл көрінсе-ақ белоктың мөлшері 40 г/тәул. дейін азайтылады, ал асцит болғанда түзсыз диетаға ауыстырылады.

сіңбейтін антибактериялық дөрмектер, пробиотиктер қодданылады.
Бауырға күш салатын немесе цирроз

процесін қоздыруы мүмкін ықпалдарды тоқгату қажет, мәселен, вакцинацияны, инсоляцияны, физиотерапияны, дәрі-дәрмектерді, әсіресе фитодәрмектердің саны мүмкіндігінше азайтылуы тиіс.

және ол емнің нөтижелері толық анықталып шешілмеген. Кдзіргі уақыттағы

талаптар бойынша интерферон вирустық цирроздың активті сатысында, бірақ компенсация күйіндегі, НВУ+НСУ, НСҰ және НВеАё анықталған науқастарға ғана қолданады.
Алкогольдік гепатитте алкогольдік ішімдіктің барлык түрлеріне қатаң тыйым салынады.
3. Біріншілік биллиарлық циррозда (бауыр трансплантациясыН күтудегі наукастарға) урсодезоксихол қышқылын қолданады.
4. Гемохроматозға байланысты циррозда бауырдағЫ гистологиялық өзгерістерді қан ағызумен біршама кдйтарады, біраК қалыптасқан циррозға бұл ем әсер етпейді.

6. Кардиальдік фиброзда негізгі жүрек-тамыр ауруы неғүрлым ерте емделуі тиіс, мүмкін

болса хирургиялық ем қарастырылады (ақауды жою, т.б.).
7. Екіншілік биллиарлық циррозда бауырдан тыс өт зсолдарының обструкциясы неғүрлым ерте емделуі тиіс.
8. Аутоиммундық цирроздың активті фазасында жөне айқын гиперспленизм болғанда глюкокортикоидтық емді қолданады. Цирроздың терминальді сатысывда оны қолдану қажетсіз. Негізінде, преднизолон у-глобулиндері биік науқастарға ғана берілуі хяіс. Цирроздың бұл түрінде соңғы уақытта келесі үлгімен пульс- терапия қолданьшуда: 1-ші күні — 40 мг; 2-ші күні — 40 мг; 3-ші күні - 40 мг ішуге беріп, содан кейін толық үзеді. Осылайша ем курстарын, у-глобулиндер ең болмаса 25-27% төмендегенше, ай сайын қайталайды. Көбіне бауыр циррозының емінде базистік шараларға, симптомдық емге, асқынулардың алдын алуға көп мән беріледі.

қан қысымын төмеңдету мақсатымен вазодилятаторлардың біреуін таңдап, үзбестен үзақ қолданады, мәселен,

анаприлинді, капотенді, әсері үзартылған нитратты, кальций антагонисін.
Портальдік гипертензияның эндоскопиялық көрінісі II дөрежеден асқанда өңеш веналарының склероздау емін қарастырады.
2. Ай сайын 200-400 мл плазма немесе 40 г альбуминді қүйяды. Асцит немесе ісіну пайда болғанда олардың дозасын екі есе
көбейтеді.
3. Верошпирон, асцит болмаған кезде күніне 3 таблеткадан, асцит болғанда 6 таблеткадан.

2 рет Немесе
одан артық (сүйықгықтың іркілу деңгейіне қарай). ь- Үлкен

дәрет күн сайын жүрмесе, дәрет күн сайын болғанға дейін
күніне 1-3 қасықган лактулозаны ішкізеді. "■ Ас қорытылуын қамтамасыз ету үшін өтсіз ферменттік
дәрмектерді -креон, панцитрат, мезим-форте, панкреатиңді күніне, ең болмағанда 2 дражеден немесе 2 капсуладан үнемі қолданады.

күндік ішектің деконтаминация емі жүргізеді: канамицин 0,25 г 4

рет; стрептомицин 0,25 г 4 рет; сульгин 0,5 г 4 рет; фталазол 0,5 г 4 ретПарентеральдік витаминотерапия ең кемінде жылына 2 реттең; витамин В12 500у аптасына 2 рет + витамин В: — 2 мл күн ара + витамин В6 — мл күнара + бұлшықетке, аскорбиң қышқылының 5% ерітіндісінің 2-4 мл күн сайын вена ішіне