Презентация на тему Экономика және оның қоғам өміріндегі орны

Қазіргі уақытта экономика кең көлемде: өндіріс, тұтас халық шаруашылығы,

жалпы өндірістің әр саласы, қаражат-ақша айналысы, т.б байланысты айтылады. Біздер экономиканы кең көлемде, қоғамдық өндірістің жүйесі деп түсінеміз.

сүруіне және дамуына қажетті материалдық игілікті жасайтын процесс. Жұмысшы

күші-өндірістің адамдық факторы, ал өндіріс құралы - заттық фактор. Бұл факторлар өзінен-өзі ештеңе де өндірмейді. Тек оларды біріктіру ғана игілікті шығаруға жағдай жасайды, яғни өндірісті іске асырады. Жұмысшы күші, еңбек құралымен еңбек тәсілінің арасында күрделі қатынас жүйесі пайда болады. Бұл қатынас пен адамның еңбек құралына әсер етуінің тәсілін технология дейміз.
Жұмысшы күші
ТЕХНОЛОГИЯ

екі жолы бар:

нарықтық экономика
жоспарлы-әкімшілік экономика

Нарықтық экономика(қатынастарды нарық

реттейді(өнімді шығару, тұтыну, бөлу, оған сұраным т.б.) нарық-өнім шығарушылар мен өнімді тұтынушылардың, сұраным мен ұсыныстың арасындағы қатынас, олардың өзара тығыз байланысы)
Жоспарлы-әкімшілдік экономика (өнімді өндіру мен бөлу орталық басқару (өкімет) органдарының билігінде)

сауда жүретін орындарды да (базар, жәрмеңке) нарық дейді. Алайда

нарықты басқаша түсінуіміз керек.
Нарық - өнім шығарушылармен өнімді тұтынушылардың, сұрану мен ұсыныстың арасындағы қатынас, олардың өзара тығыз байланысы.

еңбек етуге, ынталыққа бағыттайды. Нарықтық экономика ғылыми-техникалық прогресті, өнім

өндірушілердің өзара бәсекелесуін және тұтынушылар үшін бәсеке күресін де өрістетеді.
Тұжырымдап айтқанда, нарықтық қатынастың экономикалық негізі - меншікті мемлекеттен ажыратып, көп түрлі меншікті қалыптастыру. Сонымен қатар тауар өндірушілердің дербестігі, өнімді тұтынушылардың белсенділігі сұрану мен ұсыныстың арта түсуі. Бұл процестердің бәрі аймақта, елде немесе дүние жүзі көлемінде іске асырылады. Бұған дәлел нарықтық қатынаста өмір сүруші дамыған елдердің экономикалық және саяси өмірі. Олай болса нарықтық қатынас-ғаламдық проблема. Жоспарлы-әкімшілік экономикада өнімді өндірумен бөлу орталық басқару (өкімет) органдарының билігінде болып келді. Тауарды өндірушілер мемлекеттік жоспарды міндетті түрде орындайды. Қайсы бір уақыттарда ол өнімді тұтынушылар қажет етпейді. Нарықтық экономикада ұсынысты мемлекет реттемейді (өнім шығарушылар қанша шығарам десе де ерікті), сұранымды да ешкім реттемейді (сатып алушылар өзіне не керек, қанша керектігін дербес шешеді). Ендігі мәселе – баға. Бағаны да сырттан ешкім реттемейді.

шешеді.
Сонымен ұсыныс = сұраным
Осы белгілерге қарай халық шаруашылығын

нарық реттейді. Нарықтық қатынастың өзіне тән обьективтік-экономикалық екі заңы бар:

Баға заңы
Ұсыныс және сұраным заңы.


Біріншісі – орта бағаны қалыптастырады
Екіншісі-нарықта пайда болатын ақша мен тауардың қатынасын анықтайды.

мемлекетке не басқа өндіріске) түскеннен кейін оның бағасы ақшамен

өлшенеді, оны тауардың бағасы дейміз.

тапқан бағасы оның нағыз бағасы емес. Бұл баға тауардың

құнынан жоғары немесе төмен болуы мүмкін. Бұл сұраным мен ұсынысқа байланысты.

тауар аз) – тауардың бағасы жоғары болады.

төмендейді.

тауар өндірушінің іс-әрекетіне әсер етеді. Егер баға жоғары болса

– табыс көп, ал баға төмен болса табыс аз болады. Мысалы, жеміс жейдекке баға өссе оның өнімі тиімді, ол өнімді көп алуға итермелейді. Ал сұраным артпаса баға төмендейді. Демек сұранымда, ұсыныста бағаны реттейді. Тауар өндіруші тиімді көп шығару жолын іздейді. Сонымен – нарық өндірісті реттеуші, ол баға арқылы не шығару, оны қанша көлемде шығару қажеттігі туралы хабар беріп тұрады. Нарықтың ықпалды әсері мұнымен ғана шектелмейді. Оның толық әсерін білу үшін тауардың өзіндік құнынын қаншаға түсетінін анықтап білу қажет.

бір ғана емес, көптеген өндірушілердің еңбегі бар. Бұғанда түсінік

берейік.

төмен болады